جُستاری بر سازوکارهای حمایت از حق سلامت کودکانِ اقلیت در مکتب حقوق شهروندی امام علی (ع)

روابط انسانی مطلوب و پایدار، مستلزم همزیستیِ­ مسالمت­آمیز و برخورداری از فرصت‌های برابر، به‌دور از هرگونه تبعیض و نابرابری است که در میان جامعه‌ی کودکان، به‌ویژه اقلیت نمایان‌تر است؛ کودکانی که به لحاظ قومی، نژادی، زبانی و دینی متمایز از سایرین می‌باشند و متأسفانه اغلب رشد، پرورش، تربیت و تعالی‌شان به عنوان یک شهروند در معرض خسران و زیان قرار می‌گیرد. بدین­سان، پژوهش پیش‌رو با هدف برپایی عدالت اجتماعی در سطح جامعه‌ی انسانی، ضمن برشماری متعهدان تأمین حق سلامت کودکان ِاقلیت، به توصیف و تحلیلِ سازوکارهای مناسب و ارزشمندِ تأمین این حق، در مکتب عدالت محور امام علی (ع) می‌پردازد. این مطالعه نشان می­دهد، عدالتی که امام علی (ع) بر آن تأکید می‌ورزند، عدالتی حقوق‌مدار است؛ لیکن بر پایه­ی آزادی، برابری، مصلحت‌اندیشی و احترام به کرامت ذاتی فارغ از هرگونه خشونت و آزار و اذیت، ضرورت اعمال حقوق کودکِ اقلیت نظیرِ هم‌زیستی با والدین، ثبت هویت و صدور شناسنامه، مراقبت­های بهداشتی و درمانی، آموزش و تحصیل رایگان، مصونیت و امنیت همه‌جانبه آشکار می­شود که در پرتو ارتقای فرهنگ و اخلاق عدالت­محور، رعایت وفای به عهد و میثاق به مثابه‌ی ابزار حفظ امانت و ارتقای آگاهی تدریجی حقوق شهروندی، اعمال حق سلامت کودکانِ اقلیت با تشریک مساعی خانواده، دولت و جامعه، به‌ویژه روحانیون و مبلغان دینی و مربیان حقوقِ کودک قوام، انسجام و استحکام می‌یابد.